2021/02/03

içimden çıkarmaya çalıştıklarım

Düşüncelerim o kadar  fazla ve o kadar dağınık ki nerden başlayayım kusmaya bilmiyorum gerçi toparlamam lazım dimi çünkü kusarsam şöyle çıkabilir içimden : asdfghjkllıurygesbnmcvpkogjıhucnlsğdfgpıjerşdasfregfejokdpiaöfveghlfjeşkdö ewlıhqfjkwfpwej.
Evet doğru aynen böyle şeyler çıkar ve hiç bi  anlamı kalmaz.Oysa ben anlamı olsun istiyorum kafamda toplayamadığım tonlarca şeyi buraya aktarayım istiyorum düzelmeme yardım etmek istiyorum çünkü kimseden bi yardım beklemek istemiyorum beni ancak ben iyileştirebilirim gibi geliyor.Biraz bi şeyler şekillenmeye başladı he?  En azından klavyeye alıştım bakmadan ekrana yazabiliyorum bunları umarım çok saçmalamamışımdır. Tamam şimdi kontrol ettim istediğim gibi ilerliyorum. Aslında kimse okumayacağı için rahat olmam gerek burada beni takip eden kimse yok hatta benim ben olduğumu bilen bile kimseye yok gerçi bilseler  nolacak aaa zeynep üzüldüm niye böyle şeyler düşünüyosun derler.Başladım.
Küçükken yani ergenlik çağındayken sanırım kendimi beğenmiyordum güzel bi kız olmadığımı düşünürdüm acaba bu içimden geçenler mi onu da bilmiyorum çünkü bazen de çocukuluğuma dair fazla havalı olduğum ve insanları küçümsediğim zamanlar geliyor aklıma bunu bana aşılayan neydi bilmiyorum bi kimse değil biliyorum ama bi olay mı onu hatırlamıyorum belki de bakıcılarla büyüdüğümden kendimi bi bok zannettim hep bakıcı geliyorsa biz zenginiz bakıcılar fakir annesiyle vakit geçirenler fakir biz zenginiz gibi bi düşünce kaplamış olabilir mi içimi bence olası evet ilk defa itiraf ediyorum ama bu şekilde büyümem ve o büyüdüğüm sıralarda bunu bi bok zannetmem bence fazlasıyla travmatik bir olay olabilir . Annemle ilgili veya babamla ilgili şeyleri konuşmayı pek sevmem vicdanım her zaman ağır gelir emekleri konusunda . Bi şımarıklık yapıp zamanında bana neden böyle davrandınız ya da neden o gün oturup sizinle birlikee bişeyler paylaşmadık demek boş geliyor çünkü çoğu aileye baktığımda kendimi ailemle paylaşabildiklerimin sınırı konusunda hep daha şanslı hissetmişimdir .Peki sorun bu değilse nedir . Belki üzerime yüklenen sorumlulukların bana ağır gelmesi olabilir mi yada içimde kalan şöyle bişey var kız meslek lisesinde okumak istemiştim zamanında ama annem kız meslek lisesinde öğretmen olduğu için ordaki ortamı hiç beğenmediğini benim anadolu lisesine yada öğretmen lisesine gitmem konusunda baskı yaptığını hatırlıyorum belki de böyle hatırlamak istiyorum ben de böyle düşünmüş ve bu karara varmış olabilirim orada başarısız insanlar var ben yüksek netler yaparken neden bir meslek lisesine gideyim ki ....Ama bunu da ban dayatan çevrem değil mi evet öyle .Terzi olmak istiyordum ben şuan bi matematik öğretmeniyim öğretmmen olmaktan mutluyum çocuklara en azından  bişeyler kazandırdığımı düşünüyorum belki de özünde istediğim şeyde buydu insanlara büyük küçük farketmez bişeyler kazandırmak.Ama kendimi hep anlaşılmaya bırakmış ve kendimi kendi içimde değerlendirmeye bırakmış bi insanım herşeyi fazla anlamaya ve herkesin de benim gibi buna çaba sarfetmesinei istiyorum kabullenemiyorum herkesin farklı olduğunu sadece bu konuda ama yani herkesin bir birey herkesin apayrı bi hikaye olduğunu farkettiğim halde bana bişeyler söylensin istemiyoorrum aklıma bi fikir geldi yine bi saniye neyse  bi gaz ageldim bi dergiye fazla tanınmamış bir dergide olsa teklifte bulundum yani içimi dökeceğim herhangi birşeyler yazmam konusunda beni ietecek bi konu bulmalarını rica ettim bakallım cevap verecekler mi .İşte böyle karmakarışık düşünceler ve bu yazdıklarım içimdeki sıraya girmeyi bekleyen düşüncelerin %7 si bile değilken .Hepsi birbirlerini kovalıyor.Sıraya koymak konu konu ayırmak hepsini birbirinden nasıl olacak bunlar

2018/03/25

BACK TO THE NAFTALİN

Ulan acaba nerdeler şimdi o günler ? Hangi sandığın içine koyduk,hangi sek sek çizdiğimiz kaldırım taşlarında kaldı izimiz,hangi kesilen ağaç gövdesinde kazılı isimlerimiz,hangi avmler altında kaldı naftalin kokulu çocukluğumuz ? Sobanın üzerindeki mandalina kabuklarının kokusu geldikçe aklıma öyle manyak hisler yaşıyorum ki ; hem tüm dünyaya düşman kesilircesine kızıyorum hem de deli gibi özleyip bi anda minik bi tebessüm konduruyorum yüzüme veya tükürüp sobanın üstünde kaybolan o su baloncuklarını izlediğim zamanlara dönmek istiyorum,abimle sümüklerimizi kanepenin altlarına sürüp;kuruduktan sonra düşen parçaları annemizin süpürdüğü zamanlara,babamla her gece yoğurda şeker katıp yarış yaptığımız zamanlara,annemin saçlarının ağarmadığı;sadece yanaklarında gülünce ortaya çıkan çizgilerinin olduğu zamanlara yada ne bileyim işte pazar geceleri banyodan önce sobanın üstünde ısınan fanilaların olduğu zamanlara,hadi be Perihan Teyze sen yaparsın "zaman geriye aksın" de de gidelim burdan.Beyni kaplayan akıllı defterlerin olduğu zamandan çıkıp,kendi ellerimizle kapladığımız o ataçlı defterlere,simit-ayranın 50 kuruş olduğu zamanlara gidelim..